15 Temmuz 2014 Salı

Bebeğime Battaniye mi Örsem Acaba

Bebek battaniyesi örmek hep hayalimdi. Ama şişle örerek bitirmek imkansızdı benim için. Tığla yapabileceğim harika bir model buldum. 

Renklerine bir türlü karar veremiyordum. Beyaz ve pembe kesin olacaktı ama 3. renkten pek emin değildim.. İp aldığım yerdeki teyzelerin mahalle baskısıyla yeşil aldım.. Motifleri denemeye başladım.


İnternette sıkça gördüğüm motifler olduğu için ben bakarak ördüm, pattern kullanmadım. İp olarak Nako baby hoşgeldin marka seçtim ve 2,5mm tığ kullandım. Örmesi çok kolay bu ipi ve yumuşacık bir battaniye oluyor.


Yeşil renkten emin olamıyorum hala onun için usulca bir kenara bıraktım battaniyeyi..



Zaten yaz geldi. Battaniye ihtiyacı da kalmadı. Sonbahara doğru tekrar elime alırım elbet..

8 Temmuz 2014 Salı

Çocukluk Arkadaşım Örgüyle Yeniden Buluştuk

Tığı ve şişi ne zaman elime aldığımı hatırlamıyorum bile. Annemin ama en çok anneannemin akşam örgü fasıllarından nasibimi almıştım ben de.. Biraz bakarak biraz onların yönlendirmesiyle kısa zamanda olayı çözmüştüm.. Küçükken anneanneme az elbezi örmemişimdir.. Hepsini de beğenerek alır kullanırdı.. Hatta geçen yıl balık şeklinde ördüğüm bir tutacağı hala kullandığını gördüm. Neredeyse 25 senelik.. Onun örgülerime böyle kıymet vermesi beni daha da şevklendiriyordu.. Çeyizlik fasıllarına çok girmesem de benim için çok keyif aldığım bir hobiydi.. Lise bitince hobim de rafa kalkmış oldu..

Üniversite hayatını yoğun iş temposuyla birleştirerek hayata hızlı başlangıç yapanlardanım ben de.. Evliliğim ve ilk bebeğimle beraber aynı tempoda devam etmiştim.. İkinci bebeğimin geleceği haberi beni biraz yavaşlamaya davet ediyordu. Uzun süren okul ve çalışma hayatının ardından evde oturmak elbette kolay olmayacaktı. 

Hamilelik sürecinde artan uykusuzluk yerini can sıkıntısına bıraktı. Beni en çok dinlendiren çocukluk alışkanlığım örgüyü yeniden ele almaya karar verdim.  İşte yine böyle bir gece internette dinlenecek birşeyler ararken bebeğime örgü örmeye karar verdim. Oğluma da klasik birkaç bebek yeleği örmüştüm. Kızıma da farklı birşeyler hazırlamak istedim. Meğer artık herşeyin tarifi varmış internette. Tabi ki instagram ve pinterest denizine daldım uzun uzadıya.. İşte bu pembiş patikle de başladım örmeye..


Ve birkaç yane de beyaz patik ördüm.. Resimli tarif olunca örmesi de kolay oluyordu..


Derken eski model motiflere merak sardım.. Ve küçük bir cüzdan denemesi yaptım evdeki iplerle.. Renkleri pek hoşuma gitmedi aslında ama içine kumaş astar dikip fermuar takınca baktım fena da olmamış hani.. Bu arada dikişleri elde yapmanın ne kadar zor olduğunu bir kere daha anladım.. Ve dikiş yerine örgüye devam dedim..


Sonra bardak altlıklarından ördüm birkaç tane.. Hediyelik olsun dedim ama kimseye veremeye kıyamadım..


Baktım ki örmek beni hem dinlendiriyor hem de kaliteli vakit geçirmeye başlamışım, yaptıklarımı http://instagram.com/ikikucuksevgi hesabımda yayınlamaya karar verdim.. Aslında hesabım aktif değildi ve kuzucuklarımın ismiyle açmıştım.. Amacım onlarla ilgili paylaşımlar yapmaktı. Bir türlü başlayamamıştım. 


İlk resim böyleydi.. Burada kızım 20 günlüktü galiba.. Abisinin elini sımsıkı tutuyordu.. Minnacık Selmacık, Selmacık minnacık şarkısının bestelendiği sabah bilekliğini takıp çekmiştim resmi..

Ama artık hesabıma afacanların değil hobilerimin resimlerini eklemeye başlamış oldum. Bu sayede, aynı tatlı uğraşın müptelası onlarca güzel insanı tanıdım. Siz de bu işe merak salanlardansanız eğer instagram hesabıma da beklerim. Bu hobiye yeni başlayacak arkadaşlara bir not: Dikkat! Bağımlılık yapıyor..;)